หลายปีที่ผ่านมามีจำนวนประเทศที่มีรายได้ต่ำและปานกลางเพิ่มขึ้นที่รายงานเกี่ยวกับรายได้ที่ถูกหักล้างจากรายจ่ายภาษี (เช่น การยกเว้นภาษี การลดหย่อนภาษี การหักลดหย่อน เครดิต และการเลื่อนเวลาออกไป) กระบวนการรวบรวมรายงานค่าใช้จ่ายทางภาษี (TE) สร้างทั้งความท้าทายและโอกาสในการเรียนรู้ ODI สนับสนุนกระบวนการนี้ในรวันดาและยูกันดาผ่าน โปรแกรม TaxDev ทั้งสองประเทศมีความก้าวหน้าในการเผยแพร่รายงาน TE ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา
ใน เอกสารการทำงานฉบับล่าสุดของเรา เราได้ระบุบทเรียน 8 ประการจากประสบการณ์เหล่านี้
ที่อาจช่วยให้ประเทศต่าง ๆ ดำเนินแบบฝึกหัดเดียวกันได้ บทที่ 1: ขั้นตอนแรกที่สำคัญคือการกำหนดระบบภาษีเกณฑ์มาตรฐานหนึ่งในส่วนที่ยากที่สุดแต่สำคัญที่สุดของการรายงาน TE คือการระบุว่ามาตรการใดในระบบภาษีที่ประกอบเป็น TE
โดยปกติแล้ว ขั้นตอนนี้จะเกี่ยวข้องกับการกำหนด ‘ระบบภาษีมาตรฐาน’ ก่อน โดยเทียบกับมูลค่าโดยประมาณของรายได้ที่หักล้างจากการเบี่ยงเบนใดๆ เกือบทุกประเทศดำเนินการตาม ‘วิธีการทางกฎหมาย’ ซึ่งเกี่ยวข้องกับการตรวจสอบกฎหมายภาษีที่เกี่ยวข้องและตกลงเกี่ยวกับคุณสมบัติ ‘มาตรฐาน’ ของภาษีแต่ละรายการ (เช่น หน่วยภาษี ฐานภาษี อัตราภาษี และระยะเวลา) บทบัญญัติใด ๆ ที่เปลี่ยนแปลงคุณสมบัติเหล่านั้นสำหรับกลุ่มผู้เสียภาษี กิจกรรม หรือช่วงเวลาใด ๆ จะถูกระบุเป็นค่าใช้จ่ายภาษีในภายหลัง
‘พื้นที่สีเทา’ สามารถแก้ไขได้โดยใช้หลักการและเกณฑ์ที่ตกลงร่วมกัน
วิธีการนี้อาจฟังดูง่าย แต่ในทางปฏิบัติมีหลายกรณีที่ไม่เพียงพอที่จะกำหนด TE ตัวอย่างเช่น บทบัญญัติที่บังคับใช้ในกฎหมายระหว่างประเทศ (เช่น อนุสัญญาชิคาโกหรือข้อตกลงฟลอเรนซ์) โดยทั่วไปถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของเกณฑ์มาตรฐาน เช่นเดียวกับการผ่อนปรนที่ใช้สำหรับประสิทธิภาพการบริหาร (เช่น ธุรกิจที่อยู่ภายใต้เกณฑ์การจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มหรือกิจกรรมที่ยากต่อการเสียภาษี ). ‘พื้นที่สีเทา’ อื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเลือกนโยบายในประเทศหรือ
การตั้งค่าอาจทำให้ความเป็นส่วนตัวคืบคลานเข้ามาในการประเมิน เพื่อความสอดคล้องและความโปร่งใส การจัดหมวดหมู่ภาพนูนต่ำนูนต่ำภายใต้เกณฑ์หรือหลักการทั่วไปสามารถช่วยในการตัดสินใจเกี่ยวกับสิ่งที่จะรวมไว้ในเกณฑ์มาตรฐาน
แม้ว่าอาจมีเหตุผลที่ดีในการรวมบทบัญญัติบางประการไว้ในเกณฑ์มาตรฐาน (และด้วยเหตุนี้จึงไม่มีการประมาณรายได้มาก่อน) คำจำกัดความที่แคบกว่าของ TE บ่อนทำลายความโปร่งใสและขัดขวางการประเมินการผ่อนปรนที่เป็นปัญหา อย่างไรก็ตาม กระบวนการอภิปรายบทบัญญัติแต่ละข้อและการตัดสินใจร่วมกันมีความสำคัญต่อการสร้างความเป็นเจ้าของกระบวนการที่นำโดยรัฐบาล
ในบางประเทศ (เช่น สหราชอาณาจักร) ความกำกวมเหล่านี้ได้รับการแก้ไขโดยการแยกแยะระหว่างการนูนแบบ ‘โครงสร้าง’ และ ‘ที่ไม่ใช่โครงสร้าง’ ซึ่งทั้งหมดสามารถประมาณค่าได้ แต่มีความคาดหวังที่แตกต่างกันเกี่ยวกับวัตถุประสงค์
credit :ribeha.net
longchampoutletsaleonline.net
arcadecrafting.com
fofan.org
alyandajfans.com
halo50k.com
newcoachfactory.com
fascistgaming.net
shamsifard.com
authenticnationalspro.com
infamousclan.net
synergyfactor.net
